yazdıklarım neden bu kadar utandırıyor beni. nedenli cümleler kurmakdan neden vazgeçmiyorum. niye neden diyorum nedeni ne.ağzımdan çıkan her kelime niye kendimden utandırmaya neden oluyor. ne yapsak ya bilmiyorumda.sanki beynim şu sorunun cevabını arıyor. 80 yaşında bir adam hastalığa yakalanıyor hasatalık onu 10 yıl sonra öldürcek diyorlar .adama ameliyat yapalımmı yapmayalımmı diye soruyorlar. o da ameliyat olmak istiyor. bendede böyle sorunlar varda cevap vermek için uğraşıyorum gibi geliyor. yani hiç umursamazsam aslında pekde önemli olmayacak ama ben boşuna kafa yoruyormusum gibi geliyor. süper kahramanım ya ben 10 yıl sonra ölmek istemem o durumda. çünkü ölümsüz olduguma inanıyorum hala. allahaşkına nasıl utanmıyım yazdıklarımdan baksana hala ölümsüz oldugunu düşünen bir tarafım var. tarafımı sikiyim neyse ya devam .
4 Yorum:
Ya içim karamsardı, delirmek üzereydim şunu da okudum 'ne biçim dünya bu ölimm ben' diye ağlayasım geldi.
Bir sır: Bence bende ölümsüzüm.:P
şimdi ölümsüzüm dedim diye allah beni öldürür durduk yere diye tırsmıyorda degilim. ben allah olsam boyle bir kulum olsa direk korkutmak için bişi yapardım ordan mantık kurunca buda bana bişi yapar diye korkuyorum. ya eve giderken başıma bişi gelirse. bi kere yine böyle ölümsüzüm galiba diye düşündüğümde araba çarpmıstı. zaten şaka bunlar ölümlüyüz biz . ama yinede nasıl ölebilirimki aklım almıyor valla. nasıl ölünüyorki acaba. böyle bir andamı yoksa anam anam ölüyorum diyerek başlayan bir süreçmi o ölüm anı. aha kolum öldü aha bacağım öldü diye diyemi ölüyoruz acaba . merak ettiğim şeye bak sanki başıma gelmiyecek gibi.bak hala demek inanmıyorum ölcegime. siz insanlar nasıl oluyorda ölüyorsunuz diye sorasım geliyor o derece dışladım kendimi bu ölme durumundan
Ölüm gerçekten ilginç zaten ölmek için yaratılıyoruz her gün birilerin ölümüne şahit oluyoruz ne zaman öleceğimizi bilmiyoruz ama her an ölebiliriz değişik. En yakınlarımı kaybettim ölüm çok yakınımda fakat ben ona çok uzaktan bakıyorum. Bi alışamadım gitti
:) ozaman nietzche den gelsin" ölüm varken ben yokum ben varken ölüm yok" ozaman pek dert etmeye gerek yok diyelim. hep en yakınlarımı kaybetmek istedim salak gibi daha fazla acı daha fazla dert :) sınıfın en acıklı hikayesi bende olsun isterdim. bi kız vardı annesini kaybetmişti salak gibi kıskanıyordum . aman işte oysa hiç hazırlıklı değilim böyle bişiye. helede şu aralar hiç degilim olmasın böyle seyler. ben istiyorum diye allah öldürcek onları diye az vicdan yapmadım. valla hep boyle sacma sapan düşünceler yüzünden bu kadar dengesiz bir ruh halim oldu:). neyseki delirmiyorum nasıl bir bünye varsa bende kendi kendimi sallamıyorum. delirirsen delir yavşak herif diyorum galiba kendime. ee haliyle böyle diyincede olmuyor bi bok bana.:) ama ben kızların böyle seyler düşünmesine şaşırıyorum. ne biliyim ne işiniz var ölümle gidin sevgiliniz düşünsün bunları sizin amacınız sevgilinin kafasını sikmek olsun :) kafa sikmek falanda çok hayvanca olduda silmiyim blog benim burdada istediğim gibi yazamıyacaksam nerde yazcam demi:)
Yorum Gönder