ÇöpLük

yazmak nedir abi. yok böyle birşey.neye yazarsın be salak cocuk.yazma işte.

lan bişi daha yazcam . geçen aklıma geldi eskilerden bir anı.ulan ben bu anıyı nasıl unutmuşum ya onada şaşırdım gerçi.olay şöyle .annem ben daha ilkokuldayken falan birgün altın günü falan ayağına bir komşumuza gitmişti.mahallenin bütün kadınları orda işte toplanmış.sonra ev sahibi olan kadın börekleri mörekleri falan dağıtırken bir anda zort diye osturmuş.işte sonra kadın herkesin içinde böyle rezil olunca ordakilere osturuk hastalığına yakalandığını söylemiş.kadın ne doktorlara gitmişte derdine çara bulamamışlar. osturuğu gelince tutamıyormuş bundan dolayıda hiç birzaman misafirliğe gidemiyormuş.işte annemde artık nasıl etkilendiyse olaydan.bize durmadan bunu anlatırdı.beterin beteri vardır tarzında allah kimseyi o hastalığa düşürmesin tarzında anlatıp allaha şükretmemizi isterdi:) lan bende olayın nasıl etkisinde kaldıysam en büyük hastalık benim gözümde buydu.şimdi geçen gün aklıma geldide öyle hastalıkmı olur lan.kadın bakmış rezil olcak böyle bişi uydurmuş.neyse devamını sonra anlatıyım.belkıde devamı yoktur lan bukadardı.

dün akşam işten mecidiyeköye yürüyerek gitmeye karar verdim.yağmur var hızlı hızlı yürüyorum kaldırımda.bir anda bacagıma bir şey geldi .şerefsizin biri motosikletiyle hızlıca geçerken yediği elmayı bana attı oda bacağıma geldi.işte o anda sinirden ne yapacagımı sasırdım.adam bır anda ortadan kayboldu.canı ıstedıgı gıbı bır anda hayatıma gırıp canımı acıtıp siktirolup gitti.bir anda bütün insanlardan nefret ettim.önüme geçen herhangi bir insanı bulup öldüresiye dövesim geldi.sonra yürümeye devam ettim çaresiz şekilde.biraz sakinleşince bu kadar sinirlenmemin nedeni adamın bacağımda yarattığı acı değildi sorun.sorun tamamen aşağılandığımı hissetmemdi.adamın içinde bana karşı hiç acıma duygusu olmayışı benı boyle sınırlendırdı.kendimi adamın yerine koydum.neden beni seçti diye düşündüm.adam yediği elmayı kaldırımda yürüyen birisine atmayı karar vermiş sonrada kime atsam diye bakarken o kadar kişinin arasında beni seçmiş.oysa benim hayattan en keyif aldıgım anlardan biriydi.güzel bir gün yaşamıştım ve yağmur yağıyordu kulagımda kulaklık yürüye yürüye gidiyordum.ama işte o orospu cocugu gördü beni ve günümün içine etti. işte bu durum zoruma gitti.neyse işte orospu cocugunu görürsem ellerini keseceğim sonra sokağa bırakacagım yanındanda arabayla geçip kafasına kestiğim elini atcağım.offf yine sinirlendim.neden kaldırımda yürüyen insan taşıt kullanan insan karşısında hep aşağılanma duygusu yaşarki. nerden geliyor bu eziklik duygusu.offf neyse işte ben elmayı bacagıma yedikten sonra biraz daha yürürken birde baktım cocugun biri dikilmiş demet akalın posterine bakıyor.konsermı ne vercek onla ilgili bir afiş asmışlar duvara cocukta yagmurda beklemıs ona bakıyor.bende kendi kendime cocuga şaşırmıştım vaybe bu afişleri boşuna asmıyorlar demiştim.sonra işte gece yatarken demet akalını böyle aşağıladığımdan dolayı rüyamda gördüm.demet akalının herkesten sakladığı gizli sevgilisi benmişim meğer.konserine gidip kuliste çaktırmadan öpüşmeler elleşmeler falan.birde bildiğin seviyorum.o duyguyu hissettim rüyamda deli gibi aşığım demet akalına .öyle yani işte iki günddür garip garip rüyalar görüyorum.

neyse siktirediyim rüyayıda az önce şirkete yeni giren çaycıya takılmak mayitinde merhaba demiyimde hi diyim dedim demez olaydım. adam aslında hi demek günah dedi.bi kıl oldum hemen.aslında kıl olmaya gerek yoktu ama bu din konusu kendi içimde cok fazla yogun yasayıp içinden cıkamadıgım için böyle körü körüne inananları hem kıskanıyorum hemde sinirleniyorum onlara katlanamıyorum.neyse işte adam hi demek gunay dedı. neden dedim.
hemen kurana dayandırmaya calıstı:D
ben arastırdım falan filan dedi .
yok haydan gelen huya gider oldugu için günah falan dedi.
vay amına koyumya:D
normalde umursamazdım bu kadar sacmalayanı ama sevemedim elemanı ondan fırsat buldum.

ulan hi demek nasıl gunah olur ya.
manyakmısınız amına koyım.bir şeyin günah olup olmadııgnı sadece kurandan ogrenebılırsın. ee kurandada hi demek günahtır tarzı bir acıklama yapılacak degil ya. oyle cemaat sohbet falan takılıp götünüzden günah uydurmayın amına koyim
dedim.

çayocagındakı herkes bıranda cocuga güldü.cocuk rezil oldu beni omuzlarına aldılar oylece cıktık ordan.

şaka lan onu diyecek göt yok bende:d
göt varda ne diye adamı kırayım demi.
neyse ben sadece şakamı yapıyorsun dedim. adamda yoo gayet ciddiyim dedi. bende belli zaten ciddi oldugun .garip dedim cayımı aldım çıktım. aman işte böyle bi olay işte.

şöyle garip bir rüya gördüm dün gece.

benim 5-6 yaşında bir kuzenim var.rüyada eve kadın getirmişiz.bütün aile evde herkesin bilgisi var eve kadın getirdiğimiz.kadın dediğim de işini profesyonelliğe taşımış 35-40 yaşlarında hayat kadını işte. nedenini tam bilmesemde bu kadınla önce 5-6 yaşındaki kuzenim yatacak sonrada ben yatacağım.işte bir odadayız hepimiz kadın küçük kuzenime yaklaşıyor.böyle seksi hareketler yapıyor sürttürmeceler falanda filan işte:D çocuğun şeyi kalkıyor ama nedenini bilmiyor gibi.bize ağlamaklı bakıyor kadını bir garip izliyor.sonra bir anda kadının üstüne çıkıyor ama niye çıktıgını bilmiyor.vücudunun tam olarak ne istediğini bilmiyor ama bu kadın yüzünden olduugnu biliyor ondan ona dogru gidiyor üstüne cıkıyor debelenıyor sacını cekıyor tatmın olmuyor elbiselerine dokunuyor bişi olmuyor ne yapacagını bilemez durumda kadının üstünde debelenıyor.kadın ve bütün ailem gülüyor bu duruma.bende ise bir korku var cocugun psikolojisi bozulcak diye ama yinede engel olmuyorum.sonra kadın bir ani hareketle cocugun pantolonunu cıkarıyor şeyini tutuyor ve kendi şeyine sokuyor.cocugu zorla ittirip tekrardan çekiyor.o kadar cabuk oluyorkı cocuk ne oldugunu bıle anlamıyor.sonra bir anda cocuk rahatlıyor ve kadın uzerınden cocugu alıyor yere bırakıyor.herkes kahkaha atıyor cocugun yasadıgı şaşkınlık yüzünden. ben çocugu inceliyorum bır anda bütün cocuklugunu kaybediyor yüzünde sadece olgun insanların sahip oldugu o yalnızlık ve bunalım duygusu beliriyor.bende ise büyük bir üzüntü var ve rüyadan bir anda kalkıyorum.ondan sonrada uyuyamadım kendime gelemedim. çok garip bir rüya işte.neden bilinçaltım bu kadar iğrenç bir rüya görmeme neden oldu onuda merak ediyorum.

herkes mal olabilir ama ben asla. bunu demeye geldim.
şakalan bende mal olabilirim aslında . olsam bile şaşırmam valla. lan yürü git :D
aahhahaha ohalan sıyırdım saat kaçki.21.46 sikeydim ya.bi bok yapmadım bugunde neyse işte öyle.

bokumu yesin birde birisi. kim yerse yesin farketmez biri yesin mühim değil kim olduğu.

amına korum lan sizin. offf offf o deilde yürürken kendimi camda gördüm göz kırptım kendime birde adamsın tarzı bişiler dedim.sonra ne biçim bir delilik arkadaş bu bendeki dedim.sonra nereye varacak bendeki bu manyaklık onu merak ettim. neyse lan bi iki blog okuyım dedim şimdide baktım çok sıçmık şeyler .yani iğrençsiniz demiyorum ama bakınca üzüldüm ya insanlar kendilerinden cok uzak.blog ne bılıyım ınsanın samımı olması gerekır gıbı gelıyor ne bılıyım cok boktan yazılar okudum.lan neyse ya istedigim şeyi anlatmak için cok kelımelere ihtiyacım var ben o cok kelımelerı yazcak kadar önemsemiorum bu yazdıgımı.neyse keske bırı okusada bu yazımı bana laf soksa .sonra bende ona laf soksam.ohalan ben bildigin bu yüzden yazı yazıyor olabılırım.şu boktan yazı neden yazı yazdıgımı kesfettırdı bana.neyse ya bugunde bir bok yapmadım.hayatımın kalan gunlerını hesaplıyım ben bı.şimdi 27 yasındayım ben değilmi.65 yasına kadar yaşarım ben.hadi bu seneyıde gectık 28 olsun yaşım
65-28 ne eder
37 eder
ona bır ekle
38 oldu deılmı.
38 yıl yasayacam mesela.38*365
ne eder
13870 gün eder
her dört yılda bir gun gelıyor
artı 38/4
oda 10 olsun
13880 günüm var benim.
ilk 1000 gününü sadece çalışmaya versem .
kac yıl olur
1000/365
2,74
yuvarlak hesap olsun
365*3
1095
oda 1100 olsun
yada sıktıret işte
1000 olsun
tamm lan
1000 günümün
ilk 100 gününü yeni bir dil öğrenmeye adıyım
neyse artık başladık hayatımda kalan 13880 günün yarın ilk gününü harcıyacam.100 gün sonra geliyorum lan buraya tekrardan :D
siktirgit şimdi
küfür etme gerizekalı . neyse hadi tamm uzatma çıktım işte

Karikatür Delisi: ankara - istanbul: -ankara'da bir ev hanımıyla salonda çay içmek gibi... istanbul'da yaşamaksa bir fahişeyle çılgınca sevişmeye benziyor... ne dersiniz?... ...

aslında aslıya aşık olmak istiyorum diye yazı yazmamın tek nedeni aslında ile aslının benzerliği.bunun sacma oldugunu bıle bıle buraya yazmamında tek nedenı benım ne yapmaya calıstıgımı bılen bırının cıkma olasılıgı. feci helde çırpınıyorum yıne bu aralar.herkes gıbı yaşa öl dşyorum ama yapamıyorum.olmuyor bi şekilde.gidesim geldi bugun buralardan amerikaya gidesim geldi.orda yasayasım geldi.babamgıle para gonderırım.onlardan uzaklasırım ozaman.kardeslerımı gormem anca telefonda gorusuruz falan.okadar uzakalsınca onlara karsı olan tüm duygularımda azalır.işte ozaman onlar ölünce çok büyük acı cekmem.bunu yapcam galıba.yıllardır başedemedıgım bu annemın ve babamın birgun ölecek olması gercegını ve bu gercegın bende yarattıgı bu travmayı böylece atlatabılırım.durun bi hemen hepsını okumayın yazdıklarımın.her dedıgım dogru degıl.az oncekılerı bıldııgın salladım.asıl istegim o degıl.yanı ıstegım amerıkaya gıtmek ama asıl nedenı o degıldı. bildigin insanca bir neden bulmaya calıstım.ama oyle değilgitmek istiyorum işte buralardan.sıkıldım yalnızlıktan.oraya gıdıncede yalnız olcamda burdakı yalnızlıgım artık ınsanların gozune batıyor.batmasada bana oyle gelıyor.bırazda orrdakı ınsanlar benım yalnızlıgımı ceksın degilmi.yalnızlığım hakkında bana en çok koyan taraf haklı yalnızlık yasamamıs olmam yada mecburi yalnız yasamayıs olmam.öylesine bir yalnızlık işte .aman bu konuyu yazmıstım sankı daha onceden.ya işte böyle salak arkadaşım.sen kimsin bilmiyorum ama ben fena halde anlamsızım falanda filan. o degilde benım en buyuk korkum kendı kendımı bataklıga sürecek olmam.bunu su ana kadar bir şekilde önledimde artık zor olcak galıba.aman neyse konumuz nıye benım ayrıca .sikerler beni.konumuz ne olsun konumuz olmasın . konumuz olsunmu lan .konu ne olsun.konu konu konu. tamam neyse işte şöyle devam edelim.konumu klavye olsun. bişi düşünemedim ve aklıma ne gelıyorsa onu yazıyım dedım.sonra aklıma bişi gelmedi ozaman gözüme ne gelıyor onu yazıyım dedım.birde baktım klavyeye bakarak yazıyorum bu durumda konumuz ya klavye olcaktı yada parmaklarım olcaktı.ben parmakları aklıma hıc getırmedım dırek aklıma klavye geldı.bunun asıl nedenıde konumuz ne olsun dıye yazarken cumlenın başında k harfine basmamdı.o k harfı aklıma klavyeyı getırdı.piçler konumuz ne olsun deseydım ozaman konumuz parmaklarım olcaktı buyuk olasılıkla .pekı ya k ıle baslamay yada p ıle baslamayan bısı olsaydı yazdıklarım ozaman ne olcaktı aca-ba konumuz.bırde onu denıyım hadı bırdaha baslıyalım.lan konumuz ne olsun.l ile baslladım aklıma konu gelmedı.demek sadece k harfı ıle p harfı sadece konumuzun ne olcagını belırtebılırdı.dıyerlerı bı boka yaramıyacaktı.kımbılır hala konu arıyor olcaktım su anda.oysa konumuz bellı demi arkadaslar.eğleniyomuyuz arkadaslar bu konu hakkında yazmamdan dolayı.neyse sıkıldım.lan sıkılmadımda işte yazarken bırını gordum.ondan canım sıkıldı.yazsammı lan daha . yazmıyorum ya. çok fena bir şey yaşadımda ondan sonra böyle oldum galiba ben.o şeyide biliyorumda işte söylemeye bile tiksiniyorum artık.yani ne gereği var. aman söylense ne olcak.ama işte bi sikimde yok aslında yoksa soylerdım lan.yok arkadas bişi olsa soylerdık işte ne dıye açtın şimdi bu konuyu.offffff bir korku geldi şimdi bir anda.güvenlik geldi bir anda yanıma. otuzbirçekerken anneme yakalanmış gibi bir korku oluştu biranda.off canımı sıktı şimdi bu olay. çok boktan bir adamım lan ben.

çoğu zaman hayal kurarken kendimi bir kürsüde görüyorum.sizede oluyormu bilmem ama sanki sizede oluyordur.yani bu olay benlik birşey degilde bir cok ınsanda varmıs gibi gelıyor.neyse şöyle acıklayayım.bir kürsüdeyim bir ödül gecesi beni yılın sanatcısı secıyorlar, bazen yılın siyasetcısı bazen okulun birincisi neyse işte bir basarımdan dolayı konuşma yapıyorum . boyle hayal kuruyorum ve ınsanlara bırkac kelımeyle hayat dersı verıyorum. bunun hayalını birçok kere yaptım.

seni bilmem ama arkadaşım ben hiç memnun değilim bu yaşadığım hayattan. ne adamlığım kaldı ne gururum ne gerçek bir gülen gözüm. üstelik ben baya bayada iyi biriyim. yani seni onu falan tanıdığım için söylüyorum. nasıl anlatırım bilmiyorumki anasını satıyım. bak işte benım anlatmama bırakma anlamaya çalış. insanlar ölüyor.ve biz buna üzülüyoruz.ya ölümü normal görüp üzülmekten vazgeçelim yada şu soba zehirlenmesinden ölen küçük küçük insanlarımızı öldürmeyelim. ya zayıf oldugumuzu kabul edelim ve biz o insanları nasıl kurtaralım diyelim sonrada öyle büyük büyük kelimelerle ölen hangi milletten insan olursa olsun allah belalarını verdi demeyelim.yada gidip allah belalarını vermeden sen belalarını verde bitir artık ölümleri. çokmu anlamsız arkadasım bunları konusmak.bak işte arkadasım bu yazının yazılması bile aptalca bir nedenden.tam işten cıkacaktım baktım bloguma bısı yazmamısım uzun zamandır.ee duururmuy8um hemen bunu yazdım. öyle bir durum işte . hayat fazla yavaş ve yapcak cok sey var.hayat fazla güzel ve sıçcak cok zaman var. benim cok salak arkadasım var.bu cümleyi yazarım böyle işte sanane abicim araya yazasım geldi.aklım bu aralar birsürü sacmalıklarla dolu.işte bir salak adam var mesela onla dolu.sonra aman siktiret işte amcaoglu baska bişilerden bahsedelim hadi.ne biliyim mesela gel sanki ben bakırköy hastanesindeyim üstümde bir battanıye bahcede oturuyorum ve boyle sacma sapan konusuyorum.sende dinlemıs gıbı yapıp bana hadı gel dısarı cıkalım bıraz dıye teklıf sunuyorsun sonra alıp benı lunaparka götürüyorsun.bak hikayede seni akıllı şefkatlı adam yaptım kendımıde delı olarak gosterdım.bilmem anlatabıldımmı sana ne demek istediğimi.

gidip birisine tecavüz etsemmi.tamamen ahlaki çöküşümü yapayım tam olsun.edememki kız bana öyle igrenc igrenc bakcak falan. dırek arkamı döner giderim.gurur yaparım.neyse başka bir yoldan ahlaki çöküşümü tamamlamalıyım.raskolnikov gibi tefeci bir kadınmı bulsam.o salakda pişmanlıktan hastalanmıstı.baska ne yapabılırım.neyse yol uzun.kafamda çok karısık bak şimdi.gidip birine tecavüz ediyim diyorum ama yolun sonundada aslan kral fılmı gelmıs yenıden sınemalara onu izliyim diyorum bide.neyse ben bi çıkıyımda bakalım hangisini yapcam bende merak ettim.

bir şeyi açıkça konuşmaya çalışacagım. bizim erkek tayfasında futbol ile ilgili bir olayda bir mantık hatası var. bazı kesim erkekler su hanı fikirleriyle saygı duyulmak ısteyen bırıkımlı hayata hep farklı yerden bakan belkıde buyuk bır yazar olan erkek camıasında nedense futbol takımının ateşli taraftarı olma sevdalarını anlamıyoruym.hanı böyle adamlar her türlü fanatıklıgı durmadan kotuler.yok şu faşistce yok su barbarca su boyle falan der ama faşistliğin barbarlıgın şikenin mafyanın bütün pisliklerin oldugu takımları savunmayada devam ederler.bana nedense bu durumun nedenı olarak bu yazar entel tayfasının insanları asagılamak ıstemesınden gıbı gelıyor.bende sizin kadar bu hayattan zevk alacak sacma sapan taraftarlıklar yapıyorum demek istiyorlar gibi gelıyor.ciddi anlamda dunyanın iyi bir yer omasını savunan kötülüklere karsı duran o kıtlenın boyle futbol fanatıgı olması bana pek ımkanmıs gıbı gelmıyor.ya gercekten bunlar fanatık bu durumda bunlar oyle olgun fikirlere sahip birer büyük insan degıller bızı kandırıyorlar.yada bunlar buyuk ınsan ama aşağılama duygularını tatmın edıyorlar. ikiside bana iğrenç geliyor.ha beşiktaşlı olunmaz beşiktaşlı doğulur beşiktaşlı olmayanlar ....... olunur oda başka.

fazlasıyla istek yok içimde.genelleme yapıyorum evet.istek yok dıyorum mutsuzluk ıcın.cunku mutsuz olmamın en buyuk nedenı hıc bırsey yapmamam.ve hıc bırsey yapmayan ınsanın mutsuz olmasıda nerdeyse yüzde yüz öngörülen bir şeydir.sen bişi yapmazsan mutsuz olursun.işte bu fikirden dolayıda mutsuzum dıyemıyorum kendıme.cunku mutsuzum demekde aslında bir haktır.bişileri haketmek içinde çaba göstermen gerekiyor.çaba göstermeyen insanın yasadıgı şey mutsuzluk değil güçsüzlüktür.güçsüzlük ise mutsuzluktan daha acı bir şeydir.çünkü güçsüzlük kimse tarafından saygı görülmeyen bir durumdur.mutsuz olmak ise saygı duyulan bir duruştur.çocugun şehit olur mutsuzsundur saygı gorursun.sevgılınden ayrılırsın mutsuz olursun ınsanlar mutsuzluguna saygı duyar.ama ben oturuyorum ve mutsuzum dıyorum.giderek çirkinleşiyorum.bedenen ve ruhen.giderek yalnızlasıyorum bu yüzden.kabul edemiyorum bu gerçeği.ciddi anlamda çok güçsüzüm.yolda yürürken biri omzumdan çekip düşürse düştüğüm yerden kalkamıyacagımı hissediyorum.çünkü kalkmak için hiç bir nedenim yok.bu boşluk bu yazılar.herşey saçmalık.kendimi kaybettim derlerya onun ne demek oldugunu anlıyorum bu aralar.ciddi anlamda bir kaybediş.eski benliğimin nasıl birisi olduğunu unutacak kadar kendimi kaybettim.yalandan bile olsa eskisi gibi davranamıyacak kadar bilgisizim eski ben hakkında.bunları yazmak beni iğrençleştiriyor.hiç birşey olamadan birşeyler olmuşta artık düşüşe geçmiş 50 yaşındaki amcaların ruh haline sahibim.ama sorun şuki ben bişi yaşamadan bu ruh haline geçtim.ve beni en cokda rahatsız eden bu aşağılık kendimi bir bok sayma hissi.bu his yüzünden hiç bir şey yaşamadan herşeyi yaşayan adamın yorgunluğuna sahip bir salak oldum çıktım.

küçükken annem babam kaza geçirseler ama ölmeseler kötürüm olsalar bende okuyup evlenmem ve onlara bakarım tarzi hayaller kurardım, şimdi büyüdüm aman yakınımdaki kimseye bişi olmasın onlarla uğraşamam hayatımı onlara göre şekillendirmiyim tarzı düşüncelerim var.şimdi bakınca küçükkenmi yoksa şimdimi iyi bir insanım onu çözemedim.sırf fedakarlık yapma isteğiyle babanın annenin kötürüm olmasını istemek ne kadar bencilce ve cocukça:D ağzıma sıçıyım o aptal türk filmleri yüzünden böyle oluyordum.sezercik yumurcak ayşecikler hep öksüz oluyordu bende annem yada babamdan biri ölseydi iyi olurdu tarzı düşüncelere giriyordum sonradan bu isteğimi tanrı ciddiye alıp gerçekleştirir diye iki saat dua ediyordum tanrıyı aslında böyle bir şey istemediğime dair.allahım ne olursun ölmesin ölürlerse ben istedim diye olcak ben bu vicdan azabıyla yaşayamam falan derdim.sırf vicdan azabı ha.çekmesem o azabı ,aslında ölmelerine razıydım.şimdi ise onlarsız nasıl yaşarım diye düşünüp kendi kendimi hasta edercesine düşüncelere sokuyorum.olgunlaşamamak böyle bişi.

birde ne çok insan var.bu kadar insan varken tabikide sıradan biri olurum.şu ana kadar dünyaya gelmiş ölmüş yada hala yaşayan insanların toplamı 110 miyarmış.benim farklı olma olasılığım 1/(110000000000-1).neyse sonra yazcam yazma ıstegım gıttı

dün yürürken önümdeki sevgililerden kız olanı dönüp dönüp bana bakıyordu.cok ahım şahım bir tipim olmadığını bildiğimden kızın benden hoşlandığı için bakmadığını hemen farkettim ve acaba niye bakıyor diye düşündüm.sonra biraz önlü arkalı yürüdükten sonra farkettimki yanındaki sevgilisi ayakkabısı vurduğundan topuğunu ezmiş terlik konumuna getirmiş ayakkabısını.kızda kimse bakıp gülüyormu rezil oldukmu falan gibisinden gülerek etrafta onlara bakanları görmeye çalışıyordu.çocukta sevgilisinin bu durumdan duyduğu utancı farketmişti ve ne yapcağını bilemez bir halde yürümeye devam ediyordu.kız hafiften biraz uzakta yürümeye çalışıyordu.sonra cocuk bu durumu farketti hemen küçük bir sınava soktu kızı.kızın elini tutmak için elini uzattı böylece herseye ragmen onun yanındamı olcaktı kız yoksa utangaclıgı sevgısınden fazlamıydı anlayacaktı.o ana kadar utancından ne yapacagını bılmeyen kız uzatılan eli görünce bir an bile tereddüt etmeden cocugun elini tuttu başını çocugun omzuna koyarak yürümeye devam ettiler.

olgun olmak gerekıyor onun farkına vardım.ama olgunluk denen seyın bılge olmakla hayatı anlamakla ılgısı yok.olgunluk denen sey ergenlıkte hayatın anlamının farkına vardıgın o dönemi cocuklukmus ergenlık denen dönem diyerek küçümseyip o düşünceleri unutmak olgunlukmus.işte onu yapmak lazım.o farkındalıgı o dönemi unutmak gerekıyorkı hayatın tadına varasın.yoksa 35 yasında hayatı düşünürsen nasıl mutlu olabılırsınkı ozaman.en bilge zamanımız ergenlık zamanaıydı.çocukken zekamız yetmedıgı ıcın hayatı anlamıyorduk.ama ergenlıkle beraber hayatı anlayacak bır duruma geldık.yaş biraz daha ilerleyince biraz daha zeki olup ergenlıkteki düşüncelerin altından kalkamayacagımızı ögrendık.ve o ergenlıkteki düşünceleride olgunlaşınca küçümsedik.çünkü ergenlıkteki düşüncelerle başa çıkmanın tek yolu onları küçümseyip üzerinde düşünmemek.çünkü o düşünceleri başka düşüncelerle çürütemiyoruz.onların doğru olduugnu biliyoruz ama hepimiz ahlaken o düşüncelerin dogru oldugunu bile bile farklı davranamayacagımızı bildigimiz için sadece küçümseyip o düşüncelerden kaçabiliyoruz.aynı birisiyle tartışırsın.eğer karsındakinin düşüncelerini çürütemeyecek kadar sağlam olduğunu gördüğünde o tartışma ortamına hemen bir sululuk katıp adamla dalga gecersin anca öyle kurtulabılırsın o durumdan.buda biraz oyle.ergenlıktekı düşüncelerimizi alt edecek yeni bir düşünce yeni bişiler bulamadıgımız için onları ergenlık heyecanı falan filan deyip küçümseyip bir kenara attık.bakıyorumda yapcak baska bişide yok